اگرچه پروپیونات  نسبت به سایر SCFA ها کمتر مورد مطالعه قرار می گیرد اما  دارای برخی مزایای بهداشتی متمایز است که نشان می دهد نباید آن را دست کم گرفت.
مانند تمام SCFA های دیگر که ما ذکر کردیم ، پروپیونات یکی دیگر از محصولات تجزیه فیبرهای غذایی  توسط باکتریهای مفید است. این متابولیت یا محصول ،فواید زیادی برای سلامتی دارد.
 

پروپیونات وقتی ساخته می شود که کربوهیدرات ها توسط باکتری ها تجزیه شوند ، از جمله این باکتریها، باکتریوئیدت ، فیرمیکوتس و لاخنوسپیراسه فیله هستند. تولید کنندگان اصلی پروپیونات در روده شما باکتری های eggerthii ، و ویلونلا پارولا هستند.
جالب اینجاست که دو گونه از Lachnospiraceae وجود دارند که بر اساس اینکه از کدام ماده اولیه گلوکز یا لاکتات استفاده کنند می توانند بوتیرات یا یاپروپیونات تولید کنند.
 

پروپیونات یک SCFA تقویت کننده سلامتی است که دارای خواص کاهش دهنده  کلسترول ،کاهندهذ خیره چربی بوده  و ضد سرطان و ضد التهاب است. این یک محصول تخمیر باکتریایی در روده بزرگ شما است.

از آنجا که افراد بیشتری در سراسر جهان با چاقی تشخیص داده می شوند ، پروپیونات به دلیل نقش بالقوه خود در سرکوب اشتها ، بیشتر مورد توجه قرار می گیرد. درست مثل استات ، پروپیونات ترشح هورمون پپتید YY و GLP-1 را تحریک می کند که به ما می گوید چه موقع بعد از غذا احساس سیری  کنیم. 
در یک مطالعه ، هنگامی که به شرکت کنندگان پروپیونات داده  شد ، افزایش سطح هورمون های کنترل کننده ی اشتها باعث شد دریافت انرژی در یک وعده غذایی 14 درصد کاهش یابد. در مطالعه دیگری که شرکت کنندگان آن بزرگسالان دارای اضافه وزن بودند ،پروپیونات به شکل مکمل و به مدت 24 هفته داده شد و وزن گیری در یک چهارم شرکت کنندگان کمتر شد.

 

 پروپیونات درست مانند بوتیرات  در برابر سرطان روده بزرگ نقش محافظتی دارد. اگرچه بوتیرات  به خاطر تامین انرژی لازم  برای سلولهای روده بزرگ در انجام این کار موفقتر است ،  اما هنوز  پروپیونات هم نقش پررنگی در این مورد ایفا می کند.

همچنین،پروپیونات تولید شده در روده،  اثرات ضد التهابی در کل بدن دارد. این بدان معناست که می تواند شما را در برابر بیماری های مختلف از جمله تصلب شرایین ، بیماری که درآن پلاک های چربی به دیواره شریان می چسبد و آن را تنگ می کند، محافظت کند. اگر بخش های تنگ شده ی رگ  شناسایی نشوند ، می تواند باعث انسداد رگ های خونی شده و خطر حملات  و سکته های قلبی و مغزی را افزایش دهد.

مطالعات نشان داده است که این متابولیت  همچنین می تواند سلولهای سرطانی را واداربه خودکشی نموده  و از پیشرفت سرطان جلوگیری کند. بنابراین ، در کنار بوتیرات ، به عنوان یک SCFA قوی در نظر گرفته می شود. اگر سلول سرطانی بودید ، احتمالاً نمی خواستید با آن سر و کله بزنید!

زیبا کاوه ئی