آب قلیایی دقیقا چیست؟
«قلیایی» در آب قلیایی به سطح pH آن اشاره دارد. سطح pH عددی است که میزان اسیدی یا قلیایی بودن یک ماده را در مقیاس 0 تا 14 اندازه گیری می‌کند. برای مثال، چیزی با PH برابر1، بسیار اسیدی و چیزی با PH برابر با 13 بسیار قلیایی خواهد بود.
آب قلیایی در مقابل آب معمولی
آب قلیایی سطح pH بالاتری نسبت به آب آشامیدنی معمولی دارد. به همین دلیل، برخی از طرفداران آب قلیایی معتقدند که می‌تواند اسید موجود در بدن را خنثی کند. آب آشامیدنی معمولی، معمولاً دارای pH خنثی یعنی، ۷ است. آب قلیایی معمولاً دارای PH، ۸ یا ۹ است. با این حال، pH به تنهایی برای ایجاد قلیاییت قابل توجه در آب کافی نیست.
آب قلیایی همچنین باید دارای مواد معدنی قلیایی و پتانسیل کاهش اکسیداسیون منفی (ORP) باشد. ORP توانایی آب برای عمل به عنوان یک پرو یا آنتی‌اکسیدان است. هرچه مقدار ORP منفی‌تر باشد، آنتی‌اکسیدان بیشتری دارد.
آب قلیایی و این همه هیاهو!
آب قلیایی تا حدودی بحث برانگیز است. بسیاری از متخصصان سلامت می‌گویند که تحقیقات کافی که نشان دهد آب قلیایی اثرات سودمندی بر سلامتی دارد یا خیر، وجود ندارد. تفاوت در یافته‌های تحقیقاتی که تاکنون انجام شده، ممکن است به دلیل تفاوت در آب‌های قلیایی مورد مطالعه باشد.
چند مطالعه وجود دارد که نشان می‌دهد آب قلیایی ممکن است برای شرایط خاصی مفید باشد.
به عنوان مثال، یک مطالعه آزمایشگاهی در سال 2012 نشان داد که نوشیدن آب قلیایی چاه آرتزینی گازدار طبیعی با 8/8=PH، ممکن است به غیرفعال کردن پپسین، آنزیم اصلی که باعث رفلاکس اسید می‌شود، کمک کند. با این حال، مطالعات انسانی بیشتری برای کشف این یافته‌ها مورد نیاز است.
محققان ژاپنی یک مطالعه کوچک در سال 2018 انجام دادند که نشان می‌دهد نوشیدن آب قلیایی الکترولیز شده، مدفوع 60 شرکت‌کننده را اندکی بهبود می‌بخشد.
یک مطالعه در سال 2016 که شامل 100 نفر بود، نشان داد ویسکوزیته خون کامل پس از مصرف آب با pH بالا در مقایسه با آب معمولی بعد از یک تمرین شدید تفاوت قابل توجهی پیدا می‌کند. ویسکوزیته، اندازه گیری مستقیم میزان کارآمدی جریان خون در عروق است. در این مطالعه، افرادی که آب با pH بالا مصرف می‌کردند، ویسکوزیته خوب آنان کمتر از از افرادی بود که آب معمولی می‌نوشیدند. این به این معنی است که خون با آب قلیایی، جریان بهتری دارد و در نتیجه می‌تواند اکسیژن رسانی را در سراسر بدن افزایش دهد.
با این حال، تحقیقات بیشتری فراتر از این مطالعات کوچک مورد نیاز است. به طور خاص، برای پاسخ به سایر ادعاهای مطرح شده توسط حامیان آب قلیایی، تحقیقات لازم است.
آب قلیایی و ادعاهای سلامت!
علیرغم فقدان تحقیقات علمی اثبات شده، طرفداران آب قلیایی هنوز به برخی از مزایای سلامتی که برای آب قلیایی گفته شده است، اعتقاد دارند. این مزایا شامل:
خواص ضد پیری (از طریق آنتی‌اکسیدان‌های مایع که سریعتر جذب بدن انسان می‌شوند)
-
پاکسازی روده بزرگ
-
بهبود سیستم ایمنی
-
آبرسانی، سلامت پوست و سایر خواص سم‌زدایی
-
کاهش وزن
-
مقاومت در برابر سرطان
این منابع همچنین استدلال می‌کنند که نوشابه‌های غیرالکلی، که اسیدی هستند، دارای ORPهای بسیار مثبتی هستند که منجر به مشکلات سلامتی زیادی می‌شود، در حالی که آب‌های یونیزه‌شده و قلیایی‌شده ORPs منفی دارند. مثلاً چای سبز سرشار از آنتی‌اکسیدان است و ORP کمی منفی دارد.
با این حال، برخی از پزشکان و محققان می‌گویند که این ادعاها توسط تحقیقات با کیفیت، پشتیبانی نمی‌شود.
آیا آب قلیایی عوارض دارد؟
آب آشامیدنی قلیایی، ایمن در نظر گرفته می‌شود. در حال حاضر، هیچ مدرکی وجود ندارد که اثرات جانبی منفی را نشان دهد. اگرچه آب قلیایی دارای pH متفاوتی نسبت به آب معمولی است، اما بدن ما تغییرات فیزیولوژیکی مانند ادامه تولید اسید هیدروکلریک، برای تنظیم سطح pH معده و رسیدن به هموستاز، که یک حالت ثبات است، ایجاد می کند.
آب قلیایی؛ طبیعی یا مصنوعی؟
آب زمانی به طور طبیعی قلیایی است که از روی سنگ‌ها - مانند چشمه‌ها - عبور کند و مواد معدنی را جمع‌آوری کند و به این ترتیب سطح قلیایی آن افزایش می‌یابد. به طور مصنوعی با یک فرایند شیمیایی به نام الکترولیز، می توان آب را قلیایی نمود. در این تکنیک از محصولی به نام یون ساز برای افزایش PH آب معمولی استفاده می‌شود. سازندگان یونیزر می‌گویند که از الکتریسیته برای جدا کردن مولکول‌های موجود در آب استفاده می‌شود که اسیدی‌تر یا قلیایی تر هستند. سپس آب اسیدی به بیرون ریخته می‌شود. اکثر کسانی که آب قلیایی مصرف می‌کنند، این آب را نه از طریق چشمه‌ها، بلکه از فروشگاه‌ها تهیه می‌کنند که به طور مصنوعی قلیایی شده است.
یک مسئله مهم در آب قلیایی، کیفیت آب منبع اصلی، قبل از یونیزاسیون، برای اطمینان از عدم وجود آلاینده‌ها در آب آشامیدنی بسیار مهم است. برخی از دانشمندان توصیه می‌کنند قبل از اتصال یک یونیزر قلیایی، از اسمز معکوس برای تصفیه کافی آب استفاده کنید که می‌تواند pH را افزایش دهد و مواد معدنی را اضافه کند. مطالعه‌ای در سال 2014 در مورد آب آشامیدنی با محتوای معدنی کم هشدار می‌دهد که با اسمز معکوس، تقطیر و سایر روش‌ها (بدون کانی‌سازی اضافی) به‌طور منظم ایجاد می‌شود.
از کجا آب قلیایی تهیه کنیم؟
آب قلیایی در بسیاری از فروشگاه‌های مواد غذایی یا مواد غذایی بهداشتی و همچنین بسیاری از فروشگاه‌های اینترنتی عرضه می‌شود.
شما نیز می‌توانید خودتان در خانه آب قلیایی درست کنید. اضافه کردن قطره‌های pH یا جوش شیرین، راه دیگری برای قلیایی کردن آب است.
در هر صورت، اگر آلاینده‌های منبع آب اصلی به درستی فیلتر شوند و دوباره آب، معدنی و قلیایی شود، هیچ محدودیتی در مصرف آن وجود ندارد.
آیا آب قلیایی بی‌خطر است؟
مسئله‌ای که بسیاری از متخصصان بهداشت با آب قلیایی دارند، ایمنی آن نیست، بلکه ادعاهای بهداشتی است که در مورد آن مطرح می‌شود. شواهد علمی کافی برای حمایت از استفاده از آب قلیایی به عنوان درمان برای هر بیماری وجود ندارد. هرچند نوشیدن آب قلیایی طبیعی به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شود زیرا حاوی مواد معدنی طبیعی است. با این حال، باید در مورد آب قلیایی مصنوعی که احتمالاً حاوی مواد معدنی خوب کمتری نسبت به pH بالای آن است و ممکن است حاوی آلاینده باشد، احتیاط کنید. تحقیقات بیشتری برای تعیین مزایای آن مورد نیاز است.
منبع